Μυρτιώτισσα

(Κωνσταντινούπολη 1881 – Αθήνα 1968). Φιλολογικό ψευδώνυμο της ποιήτριας Θεώνης Δρακοπούλου. Καταγόταν από την Κεφαλονιά. Σε μικρή ηλικία πήγε στην Κρήτη και τελικά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στη δραματική σχολή. Διακρίθηκε ως ηθοποιός στη «Νέα Σκηνή» του Κ. Χριστομάνου και, αργότερα, διορίστηκε καθηγήτρια της απαγγελίας στο Ελληνικό Ωδείο. Το ποιητικό της έργο συνοψίζεται στις συλλογές Τραγούδια (1919), Κίτρινες φλόγες (1925), Δώρα αγάπης (1933) και Κραυγές (1939). Κυκλοφόρησε επίσης μια δίτομη Παιδική Ανθολογία (1930), μετέφρασε τη Μήδεια του Ευριπίδη καθώς και μια επιλογή ποιημάτων της Ντε Νοάιγ και το 1952 κυκλοφόρησε το χρονικό Γιώργος Παππάς, αφιερωμένο στον γιο της ηθοποιό, που ο θάνατός του τη συγκλόνισε. Το ποιητικό της έργο, συγκεντρωμένο σ’ έναν τόμο, κυκλοφόρησε το 1953 με τον τίτλο Ποιήματα. Η ποίηση της Μ. αποτελεί σταθμό στον νεοελληνικό γυναικείο ποιητικό λόγο. Πολλά ποιήματά της, καθαρά ερωτικά, συγκινούν ιδιαίτερα με τη γνησιότητα της λυρικής της ιδιοσυγκρασίας. Η ποιήτρια Θεώνη Δρακοπούλου, η οποία έγινε γνωστή με το φιλολογικό ψευδώνυμο Μυρτιώτισσα (φωτ. από έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).